കവിത
ശിലാബലം
അംബര ചുംബിത സൗധങ്ങള്‍
നാഗരിക സുഖ ഭവനങ്ങള്‍
മാനുഷ സവിശേഷ ബുദ്ധിയ്ക്കേതും
വഴങ്ങും കരവിരുതുകളാല്‍
പടുത്ത നൂതന നിര്‍മ്മിതികള്‍
സമൃദ്ധമുന്നത സംസ്കൃതികള്‍
നഗരത്തിന്‍ ഉടയാടകള്‍
എല്ലാം ശിലയിലുറയ്ക്കുന്നു
ശിലയതു മണ്ണിലുറയ്ക്കുന്നു
മണ്ണിലുറച്ചൊരുരുക്കിനുറപ്പിനെ
പോര്‍ക്കുവിളിച്ചൊരു മര്‍ത്ത്യകരുത്തിനെ
കാഠിനമാലെതിരിട്ടു മിരട്ടി
തീത്തരി ചീറ്റിയെറിഞ്ഞിട്ടും
തോറ്റൊരു ശിലകളെ ഖണ്ടമടുക്കി
ചുമലില്‍ നിറയെ ചുമടുകളും.....!
യന്ത്രം വന്നതു പിന്‍ നാളുകളില്‍
കൂടമടിച്ചു തളര്‍ന്ന കരുത്തന്‍
താഴെ നിലത്തിന്നും നിന്നു കിതയ്ക്കുന്നു
യന്ത്രം കണ്ടു ചിരിയ്ക്കുന്നു
നാഗര കേളികള്‍ തുടരുന്നു !
No comments:
Post a Comment