ഇത് നാട്ടിലെ മതസൗഹാർദ്ദം നിലനിർത്താൻ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന ഒരു സോദ്ദേശ സാങ്കല്പിക കഥയാണ്
മുന്നറിയിപ്പുകൾ:
1. ഈ കഥയണ്ടി അല്പം നീണ്ടതാണ്. മുഴുവൻ വായിക്കാൻ ക്ഷമയില്ലാത്തവർ ഈ വരി വായിച്ചു തീരും മുമ്പ് വലിഞ്ഞോളണം.
2. കഥ കഥയായി കാണാനും ഇതിലെ നിർദ്ദോഷ നർമ്മോക്തികൾ ആസ്വദിക്കാനും കഴിയാത്ത മുരട്ടൻമാരും മുരട്ടികളും ഈ വരിയിൽ വായന നിർത്തി പണ്ടാരമടങ്ങിക്കോണം.
3. ഈ കഥയിൽ അശ്ലീലമുണ്ട്. ദ്വയാർത്ഥ പ്രയോഗങ്ങളുണ്ട്. നീണ്ടു കലങ്ങിമറിഞ്ഞൊഴുകുന്ന കഥയുടെ വിരസതയൊഴിവാക്കാനും കഥാകാരൻ്റെ മനോമുകുളാഞ്ചിയിൽ ഉരുണ്ടു കൂടിയ ചില പ്രതിഷേധങ്ങൾ കഴുതക്കാമം പോലെ കരഞ്ഞു തീർക്കാനുമാണ് ആ കൈവിട്ട കളി! അതിനാൽ പകൽമാന്യന്മാരും പകൽ മാന്യകളും പകൽ ട്രാൻസ്ജെൻഡറുകളും വായിക്കണ്ട.
4. ഈ കഥയിൽ സാമൂഹ്യ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ എന്ന നിലയിൽ മതങ്ങളെയും ജാതികളെയും സംബന്ധിച്ച അനിവാര്യമായ പരാമർശങ്ങളുണ്ട്. എന്നാൽ കഥാകാരൻ നിർമതനും നിരീശ്വരവാദിയും യുക്തിവാദിയും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റും എന്ന ലേബൽ സ്വയം ചാർത്തിജീവിക്കാൻ ശ്രമിച്ച് വിജയിച്ചും പരാജയപ്പെട്ടും കഴിയുന്നവനാണ്. ശ്രമപൂജാരി! ഒരു മത ജാതി വിഭാഗങ്ങളോടും പ്രത്യക മമതയോ സ്പർദ്ധയോ ഇല്ലാതെ സഹിഷ്ണുതയോടെ സമരസപ്പെട്ടു പോകുന്നവനാണ്.
5. ഈ കഥയിലെ സംഭവളെല്ലാം ഏതെങ്കിലും ഒരു ദേശത്ത് മാത്രമായി സംഭവിച്ചതല്ല. പലദേശങ്ങളിൽ നിന്നും പല കാലങ്ങളിൽ നിന്നും ലഭിച്ച സംഭവ സംബന്ധങ്ങളായ അറിവുകളുടെ ഉറവകളെ ബന്ധിപ്പിച്ച് ഒരു കഥാനദിയാക്കി ശിഥിലമാക്കി കലക്കി മറിച്ച് പരത്തിയൊഴുക്കുകയാണ്.....
മുൻകുറിപ്പ്: ഈ കഥയിൽ ചില സത്യങ്ങളുണ്ട്. കുറെ അസത്യങ്ങളും. പക്ഷെ ഈ സത്യങ്ങളും അസത്യങ്ങളും അധികവും ഒരുപോലെ ഭാവനയിൽ വിരിയിച്ചെടുത്തതാണ്. ഒരു ആക്ഷേപഹാസ്യം എന്നതിലുപരി യഥാതഥമായ ഏതെങ്കിലും ചരിത്രാംശങ്ങൾ ഇതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് കഥാകാരൻ അവ്വിധമുള്ള ചരിത്രഗതികൾക്കൊപ്പം സഞ്ചരിച്ചതു കൊണ്ടാണ്. അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നും അറിവുകളിൽ നിന്നുമല്ലാതെ ഭാവനകളുടെ ചിറകുകളും മുളയ്ക്കില്ലല്ലോ!
ഇനി കഥയിലേക്ക്..... അതാ നോക്കൂ....
അണ്ടി ജിഹാദ്! (അടിയെടാ സിംബെൽ! )
ഈ കഥയിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് ആർക്കും പേരുകളില്ല. അവർക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചവരോ ആയി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല. വെറും ഫെയ്ക്ക് ഐഡൻ്റിറ്റികളാണ്. എന്നാൽ കഥ നടത്താനുദ്ദേശിക്കുന്ന പ്രദേശത്തിന് ഒരു പേരു വേണം. അതാകട്ടെ കഥാകാരൻ്റെ പരിസരത്തൊന്നുമില്ലാത്ത സാങ്കല്പികമായ ഒരു പേരായിരിക്കുകയും വേണം. കഥാകാരൻ അതിന് പാറമപ്പറമ്പ് എന്ന് പേരിടുന്നു. ഇനി അഥവാ കേരളത്തിനകത്താ പുറത്തോ അങ്ങനെയൊരു സ്ഥലമുണ്ടെങ്കിൽ ആ സ്ഥലത്തിന് ഈ രക്തത്തിൽ പങ്കില്ല താനും!
എവിടെ തുടങ്ങണം എവിടെ നിർത്തണം എന്നതാണ് കഥാകാരൻ നേരിട്ട ആദ്യത്തെ സാംസ്കാരിക പ്രതിസന്ധി. പിന്നെ ഇങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചു; ഞങ്ങൾ പളളിക്കൂടത്തിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്തു നിന്ന് തുടങ്ങാംന്ന്. നടന്നാണ് കുട്ടികളെല്ലാം സ്കൂളിൽ പോകുന്നത്. നാട്ടിലാകെ പറങ്കിമാവുകൾ ഉണ്ട്. പറിങ്ങണ്ടിക്കാലത്ത് വഴിയിൽ വീണു കിടക്കുന്ന അണ്ടികളെല്ലാം കുട്ടികളും മുതിർന്നവരുമായ വഴിപോക്കർക്ക് സ്വന്തം! ഉടമസ്ഥനെങ്ങാനും കണ്ട് മുരണ്ടാൽ ഉദാരമനസ്കതയോടെ ഇട്ടിട്ടു പോകും. കുട്ടികൾ പറക്കുന്ന അണ്ടി വഴിയിൽ ഉള്ള ഏതെങ്കിലും അണ്ടിക്കുറപ്പുള്ള (വിലയേ!) കടയിൽ കൊടുത്തു മിഠായി വാങ്ങും. അല്പം മുതിർന്ന കുട്ടികളാണെങ്കിൽ അണ്ടി കളിയിൽ നിക്ഷേപിച്ച് കൂടുതൽ അണ്ടികൾ നേടുകയോ ഉള്ള അണ്ടികൾ തന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യും.
പറിങ്ങണ്ടിക്കാലത്ത് പല നിറത്തിലും വലിപ്പത്തിലും ആകൃതിവിശേഷങ്ങളിലുമുള്ള അണ്ടികൾ തന്നെ താരങ്ങൾ! അണ്ടിയുള്ളവരും ഇല്ലാത്തവരും തമ്മിലുള്ള സാമൂഹ്യ അസമത്വം ആ കാലഘട്ടത്തിൻ്റെ ഒരു പ്രത്യേകത തന്നെയായിരുന്നു! വൻകിട അണ്ടി മുതലാളിമാരുമായി തട്ടിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ഒന്നും ഒരു മുറിയും അണ്ടിയുള്ള ചെറുകിട അണ്ടി മോലാളിമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.
കുട്ടികൾക്ക് ഉന്നം പരിശീലിക്കാനുള്ള അവസരം കൂടിയായിരുന്നു അണ്ടിക്കാലം. മൂട്ടിൽ കിടക്കുന്നത് പറക്കുകയോ മൂട്ടിൽ നിൽക്കുന്നതു പറിക്കുകയോ മാത്രം ചെയ്താൽ വെറും പറക്കികളും പറിപ്പന്മാരും മാത്രമായിപ്പോകില്ലേ? അതു കൊണ്ട് ഉയരത്തിൽ പഴുത്ത് ക്ലിഞ്ചി നിൽക്കുന്ന പറങ്കിമാങ്ങയോടുകൂടിയുള്ള അണ്ടികൾ എറിഞ്ഞിടും. നല്ല ഉന്നം സ്വായത്തമാക്കിയവർ ഒറ്റയെറിക്ക് താഴെ വീഴ്ത്തും. പറങ്കിമാങ്ങ നല്ലതാണെങ്കിൽ അതും തിന്നും.
അല്പം തുണ്ട്
ഉന്നത്തിൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞല്ലോ. അണ്ടീം മാങ്ങയും എറിഞ്ഞിട്ട് ഉന്നം ശീലിച്ച ചില മുൻഗാമികൾ മുതിർന്നപ്പോൾ ഉന്നമുള്ള നല്ല വെടിവയ്പുകാരായി. ജന്മിമാരിൽ ചിലരുടെ കൈയ്യിൽ ലൈസൻസുള്ള തോക്കുകളുണ്ട്. ജന്മിമാരുടെ സമപ്രായത്തിലുള്ള യുവാക്കളും ചേർന്ന് രാത്രി തോക്കുമായി വേട്ടയ്ക്ക് പോകുന്നത് അക്കാലത്ത് പതിവായിരുന്നു. വനമേഖലയല്ലെങ്കിലും പാറക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ ഊളന്മാർ, പാക്കാന്തകൾ, മുയലുകൾ, മുള്ളൻപന്നികൾ മുതലായവയുണ്ട്. അവയെയാണ് വെടിവച്ചു കളിക്കുന്നതും ചിലതിനെയൊക്കെ വച്ചു കഴിക്കുന്നതും. തോക്കുള്ള വീടുകളിലെ ചില യുവാക്കളും മദ്ധ്യവയസ്കരും ചില വയോധികരും ചില രാത്രികളിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് തോക്കുമായി പോകുന്നതും കാണാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ആ രാത്രികളിൽ വെടിയൊച്ചകളൊന്നും കേൾക്കാറില്ലായിരുന്നു. ഒച്ചയില്ലാത്ത വെടികളും അക്കാലത്ത് വയ്ക്കപ്പെടുക സർവ്വസാധാരണമായിരുന്നുവെന്ന് ചില വൻതോക്കുകൾ പിൽക്കാലത്ത് വെളിപ്പെടുത്തുകയുണ്ടായി!
ഭളളണ്ടി:
അണ്ടി പളളായിട്ടു കൂടി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു പദമായിരുന്നെങ്കിലും അണ്ടിക്കാലത്ത് അണ്ടിപറി, അണ്ടി പറക്ക്, അണ്ടികളി തുടങ്ങിയ അണ്ടിയോടു കൂടിയ പദങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാൻ കുട്ടികൾക്കു പോലും ലൈസൻസ് ഉണ്ടായിരുന്നു.
പറങ്കിമാങ്ങ വാറ്റ്:
പറങ്കിമാങ്ങയിൽ ചാരായം വാറ്റുന്ന സീസണബിൾ കുടിൽ വ്യവസായങ്ങൾ അക്കാലത്ത് സർവ്വസാധാരണമായിരുന്നു. കാടുകൾ പൂക്കുന്ന ആളൊഴിഞ്ഞ ഉദ്യാനങ്ങളിലും പാറക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിലുമായിരുന്നു സർവ്വമത സാഹോദര്യത്തോടെ വാറ്റു കേന്ദ്രങ്ങൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്. കുടിച്ചാൽ തലവേദനയെടുക്കുന്ന ഇനമായതിനാലാണോ ഔഷധ ഗുണമുള്ളതാകയാൽ വേണമെന്നുള്ളവർ വാറ്റി കുടിച്ചോട്ടെ എന്നു കരുതിയാണോ എന്നറിയില്ല എക്സൈസോ പോലീസോ പറങ്കിമാങ്ങ വാറ്റ് പൊക്കിയതായി ചരിത്ര രേഖകളിൽ കുറച്ചു മാത്രമെ രേഖപ്പെടുത്തി കാണുന്നുള്ളു.
ജാതി-മത ഘടന:
ജാതിയും മതവുമൊക്കെ ആ അണ്ടിക്കാലത്തും ഈ അണ്ടിയില്ലാക്കാലത്തും യഥാർത്ഥ്യമായതിനാലും കഥയുമായി അവ കെട്ടുപിണഞ്ഞു കിടക്കുന്നതിനാലും അതു പരാമർശിക്കാതെ വയ്യ! നാട്ടിലെ സാമുദായിക ഘടന പറഞ്ഞാൽ ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിങ്ങളും നാമമാത്രമായ ക്രിസ്ത്യാനികളുമായിരുന്നു ഇപ്പടി ദേശത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അവയ്ക്കുള്ളിലെ ജാത്യാദി അവാന്തരവിഭാഗങ്ങളും. മേമ്പൊടിയായി മൂന്നു മതക്കാരുടെയും കണ്ണിലെ കരടുകളായി പ്രത്യക്ഷമായും പരോക്ഷമായും നിർമതരും നിരീശ്വരവാദിളും യുക്തിവാദികളുമായ ചിലരുമുണ്ടായിരുന്നു. ഒന്നും ഒരു മുറിയുമേ ഉള്ളുവെന്നതു കൊണ്ടു തന്നെ യുക്തിവാദികൾ നാട്ടിൽ എടുക്കാത്ത പൈസ പോലത്തെ താരങ്ങൾ തന്നെയായിരുന്നു. ഇതിൽ ചില വരട്ടു യുക്തിവാദികളാകട്ടെ എന്തിലും ഏതിലും കുത്തിത്തിരിപ്പുകളുണ്ടാക്കി പേരെടുക്കുകയും ചിലപ്പോൾ തല്ലു വേടിയച്ച് കൃതാർത്ഥരാകുകയും ചെയ്തു. പള്ളിയിലെ വാങ്ക് വിളി, അമ്പലത്തിലെ പാട്ടിടൽ തുടങ്ങിയവയെയൊക്കെ കാത് പൊട്ടിക്കുന്ന അന്താരാഷ്ട്ര ശബ്ദമലിനീകരണ പ്രശ്നങ്ങളായി കണ്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമുണ്ടാകില്ലെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ടു തന്നെ എസ്.പി റാങ്കിൽ കുറയാത്ത പോലീസ് ഓഫീസർമാർക്കും സുപ്രീം കോടതിയിൽ കുറയാത്ത കോടതികളിലും രഹസ്യപരാതികൾ നൽകി എല്ലാ മത വിശ്വാസികളെയും വെറുപ്പിക്കുന്നത് പോലുള്ള വിവിധ കലാപരിപാടികൾ ഇത്തിരി ക്കുഞ്ഞന്മാരായ യുക്തിവാദികളെ ഹരം കൊള്ളിക്കുന്ന വിനോദങ്ങൾ തന്നെയായിരുന്നു. അർദ്ധ നിരീശ്വരവാദികളായ ചില കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകളുമായി ഇവർക്ക് അന്തർധാരകളുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും പറയപ്പെടുന്നുണ്ട്.
മഠത്തിലെ അണ്ടിത്തോട്ടം:
ഒരുപാട് ജന്മിമാർക്ക് അണ്ടിത്തോട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഒരു ക്രിസ്തീയ മഠം വക അണ്ടിത്തോട്ടമായിരുന്നു പ്രസിദ്ധം. ഒന്നാമത് അത് ഒരു പത്തിരുപത്തഞ്ച് ഏക്കറിലധികം ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ സ്ഥലം അറിയപ്പെട്ടിരുന്നതു തന്നെ മഠത്തിൽ പറമ്പ് എന്നായിരുന്നു. പതിറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുമ്പ് ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി എത്തിയ ഒരു ക്രിസ്തീയ സഭ വാങ്ങിച്ചതായിരുന്നു ആ സ്ഥലം.
മഠവും ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങളും:
ഇന്നത്തെപ്പോലെ സർക്കാർ തലത്തിൽ അംഗൻവാടികളും പോഷകാഹാരവിതരണവുമൊന്നും ശക്തമല്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് ആഴ്ചതോറും മഠത്തിൻ്റെ പ്രതിനിധികൾ എത്തി നാനാജാതി മതസ്ഥർക്കും ഗോതമ്പും ചോളവും പാലും മുട്ടയുമൊക്കെ വിതരണം ചെയ്തിരുന്നു. ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകരെ കൊണ്ടുവന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പുകളും മറ്റും നടത്തിയിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ ചില പ്രതിരോധ കുത്തിവയ്പുകളും അവർ സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നതിനാൽ വല്ലടത്തും പോവാൻ ആളുകൾ കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി നടന്ന് മഠത്തിനടുത്തെത്തുമ്പോൾ കന്യാസ്ത്രീകൾ പിടിച്ചു കുത്തിവയ്ക്കുമെന്ന് ഭയന്ന് പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങൾ നിലവിളിക്കുമായിരുന്നു. കാരണം കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കുള്ള കുത്തിവച്ചുകൾക്ക് സഹായികളായി നിൽക്കുന്നത് മഠത്തിലെ കന്യാസ്ത്രീകളായിരുന്നു. കുരുത്തക്കേടുകാണിക്കുന്ന പൈതങ്ങളെ കന്യാസ്ത്രീകളെ വരുത്തി കുത്തിവയ്ക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞ് രക്ഷിതാക്കൾ ഭയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
മഠത്തിലെ കാര്യക്കാർ:
പിൽക്കാലത്ത് മഠത്തിലെ അത്തരം സാമൂഹ്യപ്രവർത്തനങ്ങൾ ഒക്കെ നിന്നു. സഭയുടെ പ്രതിനിധികൾ വരുമ്പോൾ വിശ്രമിക്കാൻ ഒരു ചെറിയ ഷെഡും ചെറിയൊരു ക്വാർട്ടേഴ്സും മറ്റ് സൗകര്യങ്ങളുമൊക്കെ മഠത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
വല്ലപ്പോഴും ഒരു പള്ളീലച്ഛനും രണ്ട് കന്യാസ്ത്രീകളും ഒന്നോ രണ്ടോ ജോലിക്കാരുമൊക്കെയായി വന്ന് ആദായമെടുത്തും ഷെഡും പരിസരവും ശുചിയാത്തിയുമൊക്കെ പോയിരുന്നു. അണ്ടിക്കാലത്ത് വല്ലപ്പോഴും കന്യാസ്ത്രീകൾ മാത്രം ഒരു ജീപ്പുമായി വന്ന് ജീപ്പ് ഡ്രൈവറുടെ സഹായത്തോടെ തോട്ടയുമായി തോട്ടത്തിലിറങ്ങി അണ്ടിപറിച്ചോണ്ട് പോകുമായിരുന്നു. അവരാരും വരാത്തപ്പോഴെല്ലാം ഈ മഠത്തിൽപറമ്പ് നാട്ടുകാരുടെ പൊതു വകയായിരുന്നു.
മാറി മാറി വരുന്ന അച്ഛന്മാരും കന്യാസ്ത്രീകളും അവരുടെ സിൽബന്ധികളുമൊക്കെ ജാതിമത ഭേദമന്യേ പാറമപ്പറമ്പ് നിവാസികളുടെ സ്വന്തക്കാരെയും ബന്ധക്കാരെയും പോലെയായിരുന്നു. കല്യാണം, മരണം, ഉത്സവങ്ങൾ തുടങ്ങി വിശേഷങ്ങളിൽ മഠത്തിൽക്കാരും പങ്കെടുത്തുപോന്നു. പെൻഗ്വിൻ പക്ഷികളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന കന്യാസ്ത്രീകൾ നാട്ടിലെ കുട്ടികൾക്ക് കൗതുകക്കാഴ്ചകൾ കൂടിയായിരുന്നു. കന്യാസ്ത്രീകളോട് സംസാരിക്കുന്നതും അവരുടെ കൈപിടിച്ച് നടക്കുന്നതും കുട്ടികൾ ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. പറമ്പിൽ കുന്നിലെ മിക്ക കുട്ടികളെയും പേരെടുത്ത വിളിക്കുന്ന ബന്ധമായിരുന്നു സ്നേഹസ്വരൂപിണികളായ കന്യാസ്ത്രീകൾക്ക്.
ആദ്യകാല ക്രിസ്ത്യാനികൾ
സഭക്കാരുടെ പരികർമ്മികളായി പലപ്പോഴായിവന്ന ചില ക്രിസ്തീയ കുടുംബങ്ങൾ സഭതന്നെ വാങ്ങിക്കൊടുത്ത തുണ്ടുഭൂമികളിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി. ചിലർക്ക് വീടുവച്ചു കൊടുത്തു. സഭക്കാരുടെ സ്വാധീനത്തിൽ പെട്ട് നാട്ടിലെ മറ്റ് മതസ്ഥർ ചിലർ പ്രത്യേകിച്ചും ദളിത് വിഭാഗങ്ങളിൽപ്പെട്ടവർ ക്രിസ്ത്യാനികളായി. അങ്ങനെ സഭക്കാരുടെ പരികർമ്മികളായി വന്നവരും നാട്ടിലെ പരിവർത്തനം നടത്തിയ വിഭാഗങ്ങളുമാണ് ഇവിടുത്തെ ന്യൂനപക്ഷ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ പൂർവ്വികർ. സ്വയം പ്രലോഭിതരായി ചിലർ ക്രിസ്തുമത വിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക് പോയി എന്നല്ലാതെ സഭക്കാർ ആരെയും മതം മാറാൻ നിർബന്ധിച്ചിരുന്നതായി നാട്ടിലാരും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടില്ല.
ഹിന്ദു-മുസ്ലിം ഉത്കണ്ഠകളും ആശുപത്രിയോടുള്ള എതിർപ്പുകളും:
മതപരിവർത്തന ജിഹാദികളെന്നൊന്നും അക്കാലത്ത് സഭക്കാരെ ആരും വിളിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിലും പക്ഷെ, മതപരിവർത്തനം സംബന്ധിച്ച് ഹിന്ദുക്കളിലും മുസ്ലിങ്ങളിലും ചില ഉത്ക്കണ്ഠകൾ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. ചൂണ്ടയിട്ട് സഭക്കാർ മീൻപിടിക്കുകയല്ലേന്ന് സംശയിച്ചിരുന്നു. അതിൻ്റെ പ്രതിഫലനമെന്നോണമാണ് സഭക്കാർ മഠത്തിൽപറമ്പിൽ സ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിച്ച ആശുപത്രിയെ മനസ്സിൽ ഹിന്ദുക്കൾ ജയ്ഹിന്ദ് വിളിച്ചും മുസ്ലിങ്ങൾ ജയ് ഇസ്ലാം വിളിച്ചും എതിർത്തത്.
സത്യത്തിൽ സഭക്കാർ ആ പറങ്കിമാങ്കാട് വാങ്ങിയതു തന്നെ വലിയൊരാശുപത്രി തുടങ്ങാനായിരുന്നു. ചെറിയ നിലയിൽ അത് ആരംഭിക്കുകയും തദ്ദേശവാസികളായ ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിങ്ങളുമടക്കം ഏതാനും പേർക്ക് അവിടെ ജോലികൾ നൽകിയതുണ്. എന്നാൽ വരാൻ പോകുന്നത് കുഷ്ഠരോഗാശുപത്രി എന്നാരോപിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു നാട്ടുകാരുടെ പ്രതിഷേധാണ്ടികൾ! ആരോപണമായിരുന്നില്ല കുഷ്ഠരോഗ ചികിത്സ അവരുടെ പ്രോജക്ടിൻ്റെ പ്രധാന ഭാഗം തന്നെയായിരുന്നു. എന്നാൽ യഥാർത്ഥ എതിർപ്പുകൾ ഉത്ഭവിച്ച നാട്ടിലെ പ്രമാണികളായ ഹിന്ദു-മുസ്ലിം തലച്ചോറുകളുടെ ചെകുത്താൻ പ്രേരണ കുഷ്ഠരോഗാശുപത്രി തുടങ്ങുന്നു എന്നതായിരുന്നില്ല.
ആശുപത്രിയും കൂടി വന്നാൽ, അത് വികസിച്ചാൽ ഇവിടെ ധാരാളം ഹിന്ദുക്കൾക്കും മുസ്ലിങ്ങൾക്കും ദളിതർക്കും ജോലി ലഭിക്കുകയും അവർ അവരുടെ ആശ്രിതരാകുകയും കാലാന്തരെ അവരിൽ പലരും ക്രിസ്ത്യാനികളായി പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യുമെന്ന് ലൗ ഹിന്ദു ഗ്രൂപ്പുകളും ലൗ ഇസ്ലാം ഗ്രൂപ്പുകളും വെവ്വേറെ അവൈലബിൾ പോളിറ്റ് ബ്യൂറോകൾ കൂടി ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തതായാണ് അക്കാലത്ത് നാട്ടിലെ ഇൻ്റലിജൻ്റ് ബ്യൂറോയിൽ പ്രർത്തിച്ചിരുന്ന അപ്പൂപ്പന്മാരും ഉപ്പാപ്പമാരും പിൽക്കാലത്ത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തത്.
ദളിതർ നന്നായി കളയുമോ എന്ന ഉൽക്കണ്ഠ:
കൂടാതെ ദളിതർക്കൊക്കെ ആശുപത്രിയിൽ വിവിധ ജോലികൾ ലഭിച്ചാൽ തങ്ങളുടെ പാടത്തും പറമ്പിലും പണിയെടുക്കാനും തേങ്ങായടക്കാനും പാക്കടക്കാനും ഒരു തെണ്ടിയും കാണില്ലെന്നതോ പോട്ടെ വേടരും കുറവരും പുലയരും തണ്ടാനും പരവനും പറയനുമൊക്കെ കാലസറായുമൊക്കെയിട്ട് ആപ്പീസർമാരായും തദ്വാരാ ക്രിസ്ത്യാനികളായും ജീവിത നിലവാരം മെച്ചപ്പെട്ടവരായും മാറിയാൽ പ്രശേത്തെ ഹിന്ദു -മുസ്ലിം ജന്മിമാർക്ക് പഴയതുപോലെ ദളിതരിൽ വയസ്സിനു മൂത്തവരെ പോലും പേരുചൊല്ലി വിളിക്കാനും ബഹുവിധം ചൂഷണം ചെയ്യാനുമുള്ള സ്വയം പ്രഖ്യാപിത അവകാശങ്ങൾ ഓരോന്നായി നഷ്ടപ്പെട്ടാലോ! അങ്ങനെയാണ് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ കുഷ്ഠരോഗാശുപത്രി പറമപ്പറമ്പിൽ നോ നോയെന്ന് ഹിന്ദു-മുസ്ലിം നാട്ടുപ്രമാണിമാർ ഐകകണ്ഠേന പ്രഖ്യാപിച്ച് പ്രക്ഷോഭാണ്ടിക്കിറങ്ങിയതത്രേ!
ഭൂരിപക്ഷമുസ്ലിങ്ങളും കൈകോർത്ത് ന്യൂനപക്ഷഹിന്ദുക്കളും:
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി മുസ്ലിം ഭൂരിപക്ഷ പ്രദേശമായ പാമറപ്പറമ്പിൽ ജമാഅത്ത് കമ്മിറ്റിയെടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങൾ ഹിന്ദുമത പ്രമാണിമാർ പള്ളിക്കു പുറത്ത് നിന്ന് കൈയ്യടിച്ച് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക പതിവായിരുന്നു. കാരണം പള്ളികളെയും ഇതര സമുദായ സംഘടനകളെയും സ്ഥാപനങ്ങളെയുമൊക്കെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്ന ഹിന്ദു-മുസ്ലിം പ്രമാണിമാർക്കിടയിൽ മതേതര ചിന്തകൾക്കുപരിയായ മറ്റ് ചില നിഗൂഢ ഐകമത്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നതായി ചില ആദ്യകാല കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് വികാരജീവികളെ ഉദ്ധരിച്ചു കൊണ്ട് ചില മാർക്സിയൻ ചരിത്രകാരന്മാരാൽ രേഖപ്പെടുത്തിക്കാണുന്നു. (പാറമപ്പറമ്പും ഹിന്ദു-മുസ്ലിം സങ്കുചിത ജന്മിതാല്പര്യങ്ങളും - വാള്യം 1, 2-മാർക്സിയൻ ചരിത്രകാരൻ റോമിലാ സജിമണ്ടി ഥാപ്പർ). എന്നാൽ ദേശീയ ചരിത്രമാരന്മാരെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന കോൺഗ്രസ്സ് അനുകൂല ചരിത്രകാരന്മാർ മാർക്സിയൻപക്ഷ ചരിത്രകാരന്മാരുടെ വാദങ്ങളെ ഖണ്ഡിക്കുന്നുണ്ട്. പാറമപ്പറമ്പിൻ്റെ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യത്തിൽ ഊറ്റം കൊള്ളുന്ന മറ്റ് ചില ചരിത്രകാരന്മാർ ഇവ രണ്ടും നിഷേധിച്ചു കൊണ്ട് പാറമപ്പറമ്പിൻ്റെ ചരിത്രത്ത കാവിമയമാക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്‌. ഈ രണ്ടു കൂട്ടരും ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ മാത്രം ചരിത്രം നിർമ്മിക്കുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ചരിത്രകാരന്മാർ പാറമപ്പറമ്പിൻ്റെ ചരിത്രത്തെ ദുർവ്യാഖ്യാനിക്കുന്നുവെന്ന വാദം ഉന്നയിക്കുമ്പോൾ കോവിഡ് പ്രോട്ടോക്കോളുകൾ പോലും മറന്ന് കൈകോർക്കുന്നുണ്ട്.
പിൽക്കാല ആരോപണ പ്രത്യാരോപണാണ്ടികൾ:
എന്നാൽ പിൽക്കാലത്ത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരും കോൺഗ്രസ്സുകാരും ഗാഢ പ്രണയാണ്ടി കളികളുണ്ടെന്ന് ചില ആധുനിക സംഘപരിവാർ അനുകൂല ചരിത്രകാരന്മാരും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരും ബി.ജെ.പിക്കാരും തമ്മിൽ രഹസ്യ ഡീലണ്ടികൾ ഉണ്ടെന്ന് ചില കോൺഗ്രസ്സ് പക്ഷ ചരിത്രകാരന്മാരും കോൺഗ്രസ്സും ബി.ജെ.പിയും ഒരേ തൂവലണ്ടി പ്പക്ഷികളാണെന്ന് ചില കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പക്ഷ ചരിത്രകാരന്മാരും ഇവന്മാരെല്ലാം മഹാ കറക്കു കമ്പനികളാണെന്ന് ചില നിഷ്പക്ഷാണ്ടി ചരിത്രകാരന്മാരും പരസ്പരം ആരോപിച്ച് പാറമപ്പറമ്പ് നിവാസികളെ ഈയിടെയായി തലഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്നത് സാന്ദർഭികമായി ഇവിടെ എടുത്ത് ഫിറ്റു ചെയ്തു കൊള്ളുന്നു!
അവിഹിത ബന്ധങ്ങൾ:
പണ്ടേക്കാലത്ത് ജന്മിമാരുടെ ആശ്രിതതായിരുന്ന ദളിതർ അടക്കം പല പാവപ്പെട്ട കുടുംബങ്ങളിലും ജനിക്കുന്ന കുട്ടികളിൽ ചിലതിനൊക്കെ ചില ജന്മിമാരുടെ ഛായയുണ്ടായത് ജന്മിമാരുടെ ഔദാര്യം ഭക്ഷിച്ചു ജീവിച്ചതു മൂലമുണ്ടായിരുന്ന പാരമ്പര്യ സ്വഭാവമായിരുന്നില്ലെന്ന കാര്യം ചില കുബുദ്ധികൾ കുത്തിപ്പൊക്കി മനോസുഖം നേടിയിരുന്നത് സ്വാഭാവികം മാത്രമായിരുന്നു എന്നത് മറ്റൊരണ്ടി ചരിതം!
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ആശുപത്രി പ്രോജക്ട്:
അങ്ങനെ പ്രതിഷേധങ്ങൾക്കൊടുവിൽ വിവാദങ്ങൾക്കും സംശയങ്ങൾക്കും നിൽക്കാതെ ഇവിടുത്തെ ആശുപത്രി പ്രോജക്ട് ഉപേക്ഷിച്ച് സഭക്കാർ വളരെ ദൂരെയല്ലാതെ മറ്റൊരിടത്തു പോയി സ്ഥലം വാങ്ങി ആശുപത്രി സ്ഥാപിച്ചു. അതു പിന്നെ വലിയ ആശുപത്രിയായി. ഇപ്പോൾ പാറമപ്പറമ്പിലുള്ളവരും വണ്ടി കയറി കുണ്ടിയ്ക്കിരുന്നും കുണ്ടിയ്ക്കിടിച്ചും യാത്ര ചെയ്ത് ഇന്ന് അവിടെ പനിക്കും ചുമയ്ക്കും മാത്രമല്ല പേറിനും പലവിധ കീറിനും പോകുന്നു!
എന്തായാലും പാറമപ്പറമ്പിലെ ആശുപത്രി പ്രോജക്ട് ഉപേക്ഷിച്ചതിനു ശേഷമാണ് മഠത്തിൽ പറമ്പ് അനാഥപ്പറമ്പു പോലാകുകയും നാട്ടുകാർ അതിനെ സനാഥമാക്കി പൊതുമുതൽ പോലാക്കിത്തീർക്കുകയും ചെയ്തത്.
വീണ്ടും അണ്ടിജിഹാദിലേക്ക്:
അല്ല, കഥയുടെ പേര് അണ്ടി ജിഹാദ് എന്നാണല്ലോ. വഴിമാറിപ്പോകുന്ന ഈ കഥയെ അണ്ടി ജിഹാദിലെത്തിച്ച് കഥ ചുരുക്കുന്ന ദൗത്യാണ്ടി ബാക്കി കിടക്കുന്നു എന്നറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല കഥ മറ്റ് ചില അണ്ടിക്കാര്യങ്ങൾക്ക് മീതെ കയറി നിന്ന് നൃത്തം ചവിട്ടുന്നത്.
മഠവും മഠത്തിലെ ധാന്യങ്ങളും:
പള്ളിക്കൂടത്തിൽ പോകുന്ന കുട്ടികൾക്ക് കൂടുതൽ സുലഭമായി അണ്ടികൾ ലഭിക്കുന്നത് മഠത്തിൽ പറമ്പിൽ നിന്നായിരുന്നു. ജാതിമത ചിന്തകൾക്കതീതമായ മഹത്തായ ഒരു സെക്യുലർ പ്രവർത്തനമായിരുന്നു ഈ അനധികൃത അണ്ടി ശേഖരണം. കുട്ടികൾ തങ്ങളാലായത് മുതിർന്നവർ അവരവരാൽ ആയത് എന്ന നിലയ്ക്കായിരുന്നു കാര്യങ്ങൾ. അണ്ടി സീസണിൽ അണ്ടി, മാങ്ങാ സീസണിൽ മാങ്ങ ചക്ക സീസണിൽ ചക്ക ഒക്കെ മഠത്തിൽപറമ്പിൽ സുലഭമായിരുന്നു. അടുത്തുള്ള ആളുകൾക്ക് ആടുമാടുകളെ മേയ്ക്കാനും പുല്ലും തോലും ശേഖരിക്കാനും പറ്റിയൊരിടമായിരുന്നു മഠത്തിൽ പറമ്പ്. അക്കാലത്തൊന്നും സഭക്കാർ ഇവിടെ സ്ഥിരം കാര്യക്കാരെ വയ്ക്കുകയോ സ്ഥലം വിൽക്കുകയോ ചെയ്യാത്തതെന്തെന്ന ചോദ്യം ബാക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. എന്തെങ്കിലും ഒരു ചോദ്യം ബാക്കി വയ്ക്കാതെ പിന്നെന്ത് കഥ! അതവിടെ കിടക്കട്ടെ. നാട്ടുകാരോടുള്ള ദയാവായ്പാകാം; അല്ലെങ്കിൽ തുടങ്ങും മുമ്പേ ആശുപത്രി പൂട്ടിച്ചതിലുള്ള മധുരമായ പ്രതിഷേധമാകാം. എന്തായാൽ നമുക്കെന്താ ? നമ്മൾ അണ്ടിക്കഥ പറയുന്നിടത്ത് സഭയ്ക്കും അവരുടെ പറമ്പിനും ഇത്രയും പ്രാധാന്യം നൽകിയതു തന്നെ വലിയ കാര്യമായി കാണണം.
അണ്ടിജിഹാദായ അണ്ടി മോഷണം:
ആദ്യമാദ്യം മഠത്തിൽ പറമ്പിലെ അണ്ടി മോഷണത്തെ ക്രിസ്ത്യാനികളായ കുട്ടികൾ എതിർത്തിരുന്നുവത്രേ! സഭയുടെ വക മോഷ്ടിച്ചാൽ കർത്താവ് ശിക്ഷിക്കുമെന്നാണ് അവരുടെ രക്ഷിതാക്കളും പള്ളിയധികാരികളും അവരെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചിരുന്നത്. എന്നാൽ കാലക്രമേണ ഹിന്ദു, മുസ്ലിം കുട്ടികളുടെ പ്രലോഭനങ്ങളിൽ അവരും വീണു. അണ്ടിപറക്കി വിറ്റ് മറ്റ് കുട്ടികൾ നല്ല മുട്ടായികളും കപ്പലണ്ടിയും കടലയും ഉപ്പിലിട്ട നെല്ലിക്കയും ലൊട്ടയും ലൊടുക്കും ഒലക്കേരെ മൂടുമൊക്കെ വാങ്ങി ഞം ഞംന്നു തിന്നുമ്പോൾ ക്രിസ്ത്യാനിക്കുട്ടികളുടെ കൊതി തീർക്കാൻ കർത്താവ് നേരിട്ട് പ്രത്യക്ഷപ്പെടില്ലല്ലോ! ഒടുവിൽ ക്രിസ്ത്യാനിക്കുട്ടികളും അണ്ടി മോഷണവും അതു വിറ്റ് കടേപ്പം തിന്നാനും തുടങ്ങിയാണ്ടി. സംഭവം കർത്താവിൽ വിശ്വാസമർപ്പിച്ചിരുന്ന ക്രിസ്ത്യാനിക്കുട്ടികളെ അപ്രകാരം വഴിതെറ്റിച്ചത് അണ്ടി ജിഹാദായിരുന്നുവെന്ന് പിൽക്കാലത്ത് ഒരു മുറുമുറുപ്പുണ്ടായി. ഇക്കഥയ്ക്ക് അണ്ടി ജിഹാദ് എന്ന് പേരു വരാൻ കാരണം തന്നെ പൊങ്ങിവന്ന ഈ അണ്ടി (ജിഹാദ്) ആരോപണമാണ്! പക്ഷെ മുമ്പ് സഭക്കാരും പള്ളിക്കാരും മഠക്കാരും ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒരാരോപണം ഉന്നയിച്ചിരുന്നില്ല. പിൽക്കാലത്ത് വന്ന ഒട്ടും ജനകീയനല്ലാത്ത തല്പരകക്ഷി കുക്ഷിയായ ഒരച്ഛനാണ് ഇവ്വിധമൊരാരോപണം ആദ്യമായി പള്ളിയിൽ ഉന്നയിച്ചത്. ഈ അച്ഛൻ വന്നതിനു ശേഷം മഠത്തിലും പള്ളിയിലുമൊക്കെ ചില മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായി. മഠത്തിലെ കന്യാസ്ത്രീകൾക്ക് നാട്ടുകാരുമായി ഇടപെടാനും പുറത്തിറങ്ങാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു. നാട്ടിലെ കടകളിൽ നിന്നും മഠത്തിലേക്കുള്ള അവശ്യസാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതു വിലക്കപ്പെട്ടു. പ്രത്യേകിച്ചും മുസ്ലീങ്ങളുടെ കടകളിൽ നിന്ന്. മഠത്തിലേക്കുള്ള സാധനങ്ങളെല്ലാം പുത്തനച്ഛൻ എവിടെ നിന്നോ വാങ്ങി ജീപ്പിൽ മഠത്തിലെത്തിച്ചു. മഠത്തിലെ റബ്ബർഷീറ്റും മറ്റ് ആദായങ്ങളും ക്രിസ്‌ത്യാനികൾക്കോ അപൂർവ്വമായി പ്രീണനാർത്ഥം ഹിന്ദുക്കൾക്കോ മാത്രം വിറ്റു.
ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളിയും സെമിത്തേരിയും:
മഠവുമായി അവർ വന്ന ശേഷം ആശുപത്രി പ്രോജക്ടിനെയൊക്കെ നാട്ടുകാർ എതിർത്തിരുന്നെങ്കിലും നാട്ടുകാരോട് മഠക്കാർക്ക് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഒരു വിരോധവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കാരണം അവർ പാറമപ്പറമ്പ് ജംഗ്ഷനടുത്തു തന്നെ ഒരു പള്ളി പണിയാൻ ആഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ ഹിന്ദു ക്ഷേത്രങ്ങളും മുസ്ലിം പള്ളികളും പോലെ ഒരു ക്രിസ്റ്റ്യൻ ചർച്ചും വരട്ടെയെന്നു കരുതി ഇരുപത്തഞ്ച് സെൻ്റ് സ്ഥലം വിലയ്ക്ക് നൽകിയത് ഒരു ഹിന്ദു ഭൂഉടമയാണ്. അതിൽ ആദ്യത്തെ പള്ളിക്കെട്ടിടം വയ്ക്കുന്ന അത്രയും ഭാഗത്തിൻ്റെ പണം പുണ്യ സ്ഥാപനമായിരുന്നതിനാൽ വാങ്ങിയതുമില്ല. പിന്നീട് സെമിത്തേരി തുടങ്ങാൻ ഉദാര വിലയ്ക്ക് സ്ഥലം നൽകിയത് ഒരു മുസ്ലിം കുടുംബമാണ്. പരിസരവാസികളിൽ ചിലർ സെമിത്തേരിയെ എതിർത്തപ്പോൾ നാടിൻ്റെ വികസനത്തിന് സഭക്കാർ കുടിവെള്ളപദ്ധതി ഉൾപ്പെടെ പല സഹായങ്ങളും ചെയ്തിട്ടുള്ളവർ എന്ന നിലയിൽ അതിനു തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞ് പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചു കൊടുത്തത് നാട്ടിലെ ഹിന്ദു - മുസ്ലിം പൊതുപ്രവർത്തകരാണ്. മുസ്ലിം ഖബർസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് സമീപവും ആൾ താമസമുള്ള കാര്യം കൂടി ഒർമ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ് സെമിത്തേരി തർക്കത്തിൽ അവർ അനുനയമുണ്ടാക്കിയത്.
വിവാദ അച്ഛനെ തള്ളി സഭ:
പുത്തനച്ഛൻ്റെ പള്ളിയിലെ വിവാദ പ്രസ്താവന ചിലർ ചാരായ ഷാപ്പുകൾ വഴി ചായക്കട വൃത്തങ്ങിലെത്തിച്ച് പബ്ലിഷ് ചെയ്തു! സത്യത്തിൽ ശരികളിലും തെറ്റുകളിലും എല്ലാം സർവ്വമതസാഹോദര്യം അന്നുമിന്നും നിലനിൽക്കുന്ന ദേശമാണ് പാറമപ്പറമ്പ്. എക്കാലത്തും സെക്യുലറിസ്റ്റുകളെ ആവേശം കൊള്ളിക്കും വിധം അണ്ടി മോഷണത്തിനും അണ്ടിക്കടത്തിനും പറങ്കിമാങ്ങ വാറ്റിനും വല്ലപ്പോഴും പിടിക്കപ്പെട്ടിരുന്നവരിൽ മൂന്നു മതത്തിൽ പെട്ടവരും ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നതാണ് നഗ്ന സത്യം! അങ്ങനെയുള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത് അനാവശ്യമായും അനുചിതമായും അനവസരത്തിലും അണ്ടിജിഹാദ് വിളിച്ചവരെ സഭയും മഠവും പള്ളിയും അപലപിച്ചു. പിന്നീട് ആ വിവാദ അച്ഛനെ സഭ മാറ്റി.
പുതുതലമുറയും കാഴ്ചപ്പാടുകളും മാറുന്നു:
പിന്നെ വീണ്ടും നല്ലൊരച്ഛൻ വന്നു. മഠവും മഠനിവാസികളും പഴയപോലായി. പുതിയ തലമുറയിൽ പെട്ടയാളുകൾ പഴയ തലമുറയുടെ തെറ്റുതിരുത്താൻ മഠത്തിൽ പറമ്പിൽ ഒരാശുപത്രി തുടങ്ങാൻ സഭ യോട് ശിപാർശ ചെയ്യാൻ അച്ഛനെ ചട്ടം കെട്ടുന്ന നിലയിലേക്ക് കാര്യങ്ങളെത്തി. അന്ന് ആശുപത്രി വന്നിരുന്നെങ്കിൽ പാറമപ്പറമ്പ് ഏറെ വികസിച്ചേനെയെന്ന് പഴയ തലമുറയും പുതിയ തലമുറയും ഇപ്പോൾ ഇരുത്തി ചിന്തിക്കുന്നു!
അഡീഷണൽ ഫിറ്റിംഗ്:
ഒരു കാര്യം കൂടി ഇടയ്ക്കുകയറി ഫിറ്റ് ചെയ്യുന്നു. പാറമപ്പറമ്പിൽ മാത്രമല്ല പരിസര പ്രദേശങ്ങളിലൊക്കെ വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പേ ക്രിസ്ത്യൻ സഭകളെത്തി പല ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങളും നടത്തി. ഇതിൽ ആകൃഷ്ടരായ പലരും ക്രിസ്തുമതത്തിൽ ചേരാൻ താല്പര്യപ്പെട്ടു. കൂടുതലും ദളിതരായിരുന്നു പ്രലോഭനങ്ങളിൽ വീണത്. ഒരിക്കലും നിർബന്ധിത പരിവർത്തനം ഒരു സഭക്കാരും നടത്തിയിരുന്നില്ല. സാമ്പത്തിക പിന്നോക്കാവസ്ഥയും ജാതീയമായ ഉച്ചനീചത്വങ്ങളും മാറിക്കിട്ടുമെന്നു കരുതി ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ചവരാണ് ഏറെയും. മതപരിവർത്തനം നടത്തിയവർക്ക് സഭക്കാർ വീടുകൾ വച്ചു കൊടുത്തു. അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് എല്ലാ സഹായങ്ങളും ചെയതു. ചില കോളനികൾ ഒന്നാകെ ക്രിസ്തുമത വിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക് പരിവർത്തനം നടത്തി. അങ്ങനെ ക്രിസ്തുമതത്തിൽ ചേർന്ന പലർക്കും വീട്ടിലും പള്ളിക്കൂടത്തിലും ഒരു പേരും പള്ളിയിലും നാട്ടിലും ക്രിസ്ത്യൻ നാമങ്ങളുമായിരുന്നു. ഇത് പിന്നീട് സംവരണ സംബന്ധമായ ചില പ്രശ്നങ്ങൾക്കു കാരണമായി. വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും ഉദ്യോഗപരമായ ആനുകൂല്യങ്ങൾക്കും ജാതി സർട്ടിഫിക്കറ്റിനു വില്ലേജ് ഓഫീസിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ ദളിത് ജാതികൾ ആണെന്ന് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് നൽകാതായി. പ്രദേശത്തെ രാഷ്ട്രീയ താല്പര്യങ്ങളുള്ള ചിലരുടെ പരാതികളും കുത്തിത്തിരിപ്പുകളുമായിരുന്നു കാരണം. ജാത്യാനുകൂല്യം നഷ്ടപ്പെട്ടതിനാൽ പല ദളിത് കുട്ടികൾക്കും സർക്കാർ ആനുകൂല്യങ്ങളം വിദ്യാഭ്യാസ ആനുകൂല്യങ്ങളും സർക്കാർ ഉദ്യോഗങ്ങളും നഷ്ടപ്പെടുന്ന സ്ഥിതിയായി. പിന്നീട് വന്ന യാഥാർത്ഥ്യബോധമുള്ള അച്ഛന്മാർ എല്ലാ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വങ്ങളുമായൊക്കെ സംസാരിച്ചാണ് പ്രശ്നത്തിനു പരിഹാരം കണ്ടത്. പിന്നീട് ഒരു നിയസഭാ കമ്മിറ്റിയും കോളനികളിലെത്തി പഠനം നടത്തി അവർ ദളിത് ജീവിതം നയിക്കുന്നവരെന്ന് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തി. അതിനു ശേഷം അവർക്ക് സർക്കാർ ആനുകൂല്യങ്ങൾ തിരികെ ലഭിച്ചു. പലരും സംവരണാനുകൂല്യത്തിൽ സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥരായി.
ദളിതരോടുള്ള മേൽജാതിക്കാരുടെ മനോഭാവം:
കോളനിവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ദളിത് ജനവിഭാഗത്തിന് ക്രിസ്തീയ സഭകൾ മൂലം പല നേട്ടങ്ങളും പുരോഗതിയും ഉണ്ടായി എങ്കിലും അവരുടെ സാമൂഹ്യവും സാമ്പത്തികവുമായ പിന്നോക്കാവസ്ഥയ്ക്കോ ജാതീയമായി മറ്റുയർന്ന മതവിഭാഗക്കാർക്ക് അവരോടുള്ള മനോഭാവങ്ങൾക്കോ മാറ്റം വന്നില്ല. പരിവർത്തിത ദളിത്-ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ മൃതദേഹങ്ങൾ അവരുടേതായ സെമിത്തേരികളിലല്ലാതെ യഥാർത്ഥ ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളി സെമിത്തേരികളിൽ അടക്കാൻ അനുവദിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്നതിൽ നിന്നു തന്നെ യഥാർത്ഥ ക്രൈസ്തവർക്കു പോലും പരിവർത്തിത ദളിത് സമൂഹങ്ങളോടുള്ള മനോഭാവങ്ങളിൽ മാറ്റം വന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. പാവങ്ങളായ പരിവർത്തിത ക്രിസ്ത്യാനികൾക്കിടയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഉല്പതിഷ്ണക്കളായ പല നല്ല നല്ല അച്ഛൻമാർ പോലും കുലീനക്രിസ്തുമത വിശ്വാസികൾക്കടക്കമുള്ള ഉയർന്ന ജാതി മതവിഭാഗക്കാർക്ക് ദളിതരോടുള്ള മനോഭാവങ്ങളിൽ ഖിന്നരാണെന്നതാണ് സത്യം.
മഠത്തിലെ സ്ഥിരതാമസം:
മഠത്തിലെ പറങ്കിമാവുകൾ മുറിച്ചൊഴിച്ച് റബ്ബർ വച്ചതിനു ശേഷമാണ് മഠത്തിൽ രണ്ടു മൂന്ന് കന്യാസ്ത്രീകളും പരിചാരകരും സ്ഥിരതാമസം തുടങ്ങിയത്. അതിനു മുമ്പ് വല്ലപ്പോഴും വന്ന് ഏതാനും ദിവസം നിന്നുപോകാറേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
ഇടയ്ക്ക് ചില കൗമാരദശ മാറാത്ത കന്യാ സ്ത്രീകൾ മഠന്നിൽ വന്ന് തങ്ങാറുണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ പഠന ആവശ്യങ്ങൾക്കോ സ്വഭാവ രൂപീകരണത്തിനോ തൊഴിൽ പരിശീലനത്തിനോ ഒക്കെ വരുന്നവരായിരുന്നു ആ കുട്ടികൾ. മഠക്കാർ മാത്രമല്ല പാറമപ്പറമ്പ് പ്രദേശത്തുള്ളവരെല്ലാം ബസു കയറുന്നതും ഇറങ്ങുന്നതും നാലഞ്ച് കിലോമീറ്റർ നടദൂരം ഉള്ള ഹൈവേ കടന്നു പോകുന്ന തട്ടാംവിള ജംഗ്ഷനിലായിരുന്നു. മഠത്തിലെ സുന്ദരിയായ ഒരു കന്യാസ്ത്രീക്കുട്ടി യാത്രകൾക്കായി തട്ടാംവിള ബസ് സ്റ്റോപ്പിലെത്തുമ്പോൾ കുഗ്രാമമായിരുന്നിട്ടുപോലും ബസ് സ്റ്റോപ്പിലും പരിസരത്തും നാട്ടിലെ പൂവാലന്മാരുടെ അഭൂതപൂർവ്വമായ തിരക്ക് അനുഭവപ്പെടുകയും ഗതാഗത സംവിധാനം താറുമാറാകുകയും ചെയ്തത് ആദ്യം പോലീസുകാർക്ക് തലവേദനയായി. കന്യാസ്ത്രീകൾ ദൈവത്തിൻ്റെ മണവാട്ടി കളാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ലോലഹൃദയന്മാരായ പൂവാലന്മാരുടെ തലയിൽ കയറുമോ? അവന്മാർ വിശ്വാസം വിട്ട് യുക്തിവാദികളാകും! എന്തായാലും നാട്ടിലെ അനാവശ്യമായ കൂടിച്ചേരലുകളും ഗതാഗതക്കുരുക്കുകളും യഥാവിധി സഭാ വൃത്തങ്ങളുടെ കാതുകളിലെത്തുകയും യുവകന്യാ സ്ത്രീകളെ മഠത്തിൽ നിന്ന് തിരികെ വിളിച്ച് നാട്ടിലെ ഗതാഗത സംവിധാനം പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും വരാനിരുന്ന വലിയ അപകടങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്തു.
മഠത്തിലെ ഒളിച്ചോട്ടം:
പക്ഷെ അതിൽ പിന്നെ മഠത്തിലെ അന്തേവാസികൾക്ക് സഞ്ചരിക്കാൻ ഒരു ജീപ്പ് വന്നു. ജീപ്പോടിക്കാൻ ഹിന്ദുവായൊരു ഡ്രൈവർ വന്നു. തുടർന്നാണ് മഠത്തിൽ ആദ്യമായൊരു അനിഷ്ഠ സംഭവമുണ്ടാകുന്നത്. ഒരു സുപ്രഭാതേ സൂര്യൻ കുളിച്ചു ഫ്രഷായി കയറി വരുംമുമ്പേ മഠത്തിലെ ക്രിസ്ത്യാനിയായ ഒരു പരിചാരികയും ഹിന്ദുവായ ഡ്രൈവറും ദിവ്യശക്തി പ്രയോഗിച്ച് അപ്രത്യക്ഷമായി. ഭാഗ്യം ജീപ്പ് അപ്രത്യക്ഷമാക്കാനുള്ള വിദ്യ അവർക്കറിയില്ലായിരുന്നെന്ന് തോന്നുന്നു. ഡ്രൈവറുടെ വിശ്വാസവഞ്ചനയിൽ സങ്കട ചിത്തവുമായി ജീപ്പ് മഠത്തിൽ ഒരു മൂലയിലുണ്ടായിരുന്നു!
അന്വേഷണങ്ങൾ ഒക്കെ വൃഥാവിലായി. ദിവ്യശക്തികൊണ്ട് അപ്രത്യക്ഷമാകാമെങ്കിൽ അതേ ദിവ്യശക്തികൊണ്ട് ആരുടെ അന്വേഷണങ്ങൾക്കു മുന്നിലും പ്രത്യക്ഷമാകാതിരിക്കാനുമറിയാമെന്ന ഹുങ്കുമായി ഡ്രൈവറും പരിചാരിയും എവിടെയോ പുതുജീവിതവും പുതുജീവനുകൾക്ക് വിത്തുപാകിയും തുടങ്ങിയെന്ന് എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലായി!
മതപ്പറമ്പ് വാദങ്ങൾ:
കാലം മാറി കഥകൾ മാറി വരുന്ന കാലത്തായിരുന്നു നാടിനെ നടുക്കിയ മഠത്തിലെ ഒളിച്ചോട്ട ദുരന്തം. ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിങ്ങളും ക്രിസ്ത്യാനികളും പരസ്പരം മതപരിവർത്തന ആരോപണങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുന്ന കാലം. പാറമപ്പറമ്പ് ഹിന്ദു മപ്പറമ്പാക്കണമെന്നും പാറമപ്പറമ്പു മാത്രമല്ല ലോകത്തിലെ എല്ലാ പറമ്പുകളും കിറമ്പുകളും ഇസ്ലാമപ്പറമ്പുകളാക്കണമെന്നും ലോകം മുഴുവൻ ക്രിസ്തുമപ്പറമ്പാക്കണമെന്നും വാദിക്കുന്നവർ ഓരോ മതത്തിലും രൂപപ്പെട്ടു. പണവും ആയുധവുമൊന്നും കൈയ്യിലില്ലാത്ത യുക്തിവാദികളാകട്ടെ ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ ലോകത്ത് യുക്തിമപ്പറമ്പ് താനേ വന്നണഞ്ഞ് തങ്ങളെ പുണരുമെന്ന് യൂറോപ്പിൽ വിശ്വാസികൾ വരാത്തതിനാൽ വിൽക്കാനിട്ടിരിക്കുന്ന പള്ളികളെ നോക്കി സമാശ്വസിക്കുന്ന വിവരം പക്ഷെ ഭരണാർത്തി വർഗ്ഗങ്ങൾ ആരും അറിഞ്ഞില്ല ഉദരത്തിലെ രാസമാറ്റം.....ഛെ കഥ ഏതോ പാട്ടിലൊക്കെ ചുമ്മാ ചെന്നു കയറി!
നാട്ടിലെ ഏതെങ്കിലും ഹിന്ദു, മുസ്ലിം പെൺകുട്ടികളെ ഹിന്ദു യുവാക്കൾ പ്രേമിച്ച് കല്യാണം കഴിച്ചാൽ മുസ്ലിം, ക്രൈസ്തവ സ്ത്രീകളിൽ ഹൈന്ദവ ബീജം കുത്തിവച്ച് മുസ്ലിങ്ങളുടെയും ക്രിസ്ത്യാനികളുടെയും സ്വത്വം തകർക്കാനെന്നുള്ള ആരോപണം ഉന്നയിച്ച് ഭയപ്പെടുത്തുന്ന താത്വികാചാര്യന്മാർ ഉണ്ടായി. ഹിന്ദു, ക്രിസ്ത്യൻ യുവാക്കൾ മുസ്ലിം പെൺകുട്ടികളുമായി പ്രണയിച്ചു കല്യാണം കഴിച്ചാൽ ചെറുക്കനെ പെണ്ണ് സിറിയയിൽ കൊണ്ടുപോയി അണ്ടി വെട്ടി ദൂരെയെറിയുമെന്ന ഭയം രൂപപ്പെട്ടു. മുസ്ലിം യുവാക്കൾ ഹിന്ദു, മുസ്ലിം യുവതികളെ പ്രണയിച്ചു കെട്ടിയാൽ പെൺകുട്ടികളെ പർദ്ദയിടിച്ച് സിറിയയിലോ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലോ കൊണ്ടുപോയി ആടിനെ മേയ്പിച്ച് തീ വ്രവാദികൾ ആക്കുമെന്ന ഭയമുണ്ടായി. ക്രിസ്ത്യൻ യുവതയിൽ പെട്ടവർ ഹിന്ദുക്കളെയോ മുസ്ലീങ്ങളെയോ പ്രേമിച്ച് കല്യാണം കഴിച്ചാൽ അത് വത്തിക്കാൻ്റെയും അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വത്തിൻ്റെയും ഇടപെടലെന്ന സംശയം പറഞ്ഞ് ഭയപ്പെടുത്തുന്നവരുണ്ടായി. ഇതൊക്കെ സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്നറിയാതെയും വല്ലപ്പോഴും അത്തരം ഒറ്റപ്പെട്ട ചില അപ്രിയ വാർത്തകൾ കേട്ടും കൺഫ്യൂഷ്യനിസ്റ്റുകളായി കഴിയുന്ന പാവം ജനങ്ങൾ പെട്രോളിൻ്റെയും ഡീസലിൻ്റെയും വില കൂടുന്നത് ഒട്ടറിയുന്നതുമില്ല!
ഒളിച്ചോടിയവർ വയനാട്ടിൽ:
പിൽക്കാലത്ത് മൊബൈൽ കുടിയുമായി വയനാട് ജില്ലയിൽ കൂത്താടാൻ പോയ ചില പാറമ്പറമ്പന്മാർ മഠത്തിലെ പരിചാരകയെയും ഡ്രൈവറെയും യദൃശ്ച്യാ കാണുകയും അവർ അവരുടെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തുവത്രേ! അവിടെ അവർ ഒരാൺകുട്ടിയുടെയും പെൺകുട്ടിയുടെയും അച്ഛനമ്മമാരായും അല്പം കൃഷിഭൂമിയുടെയും ഒരു ജീപ്പിൻ്റെയും ഉടമസ്ഥരായും വാഴുന്നു. ഒളിച്ചോടിയ കാലത്ത് ക്രൈസ്തവ ഗർഭപാത്രത്തിൽ ഹൈന്ദവ ബീജം കത്തിവയ്ക്കാൻ പെണ്ണിനെ കൊണ്ടുപോയെന്നാരോപിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ആ ഡ്രൈവർ വയനാട്ടിലെ യുക്തിവാദി സംഘത്തിൻ്റെ ജില്ലാസെക്രട്ടറിയായും തികഞ്ഞ സെക്യുലറായും ജീവിക്കുന്നതായാണെന്നാണ് വയനാട്ടിൽ ടൂറിനു പോയ പാറമപ്പറമ്പിലെ ആ മത സൗഹാർദ്ദ കുടിയൻസ് ടീം സാക്ഷൃപ്പെടുത്തിയത്! അല്ലാതെ അവിടെ നെർക്കോട്ടിക്ക് ജിഹാദ് നടത്തുകയായിരുന്നില്ല!
ഇന്നത്തെ പാറപ്പറമ്പ്:
ശരിയ്ക്കുമിന്ന് പാറപ്പറമ്പിൽ സംഭവിക്കുന്നതെന്തെന്നാൽ എല്ലായിടത്തുമെന്ന പോലെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം യുവതി യുവാക്കളും രക്ഷകർത്താക്കളുടെ താല്പര്യങ്ങൾ കൂടി പരിഗണിച്ച് അവരുടെ അറിവോടും സമ്മതത്തോടും അവരവരുടെ ആചാരപ്രകാരം സ്വജാതീയ വിവാഹങ്ങൾ നടത്തുന്നു. നിരോധിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീധന സമ്പ്രദായവും കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകളും നിയമത്തിൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടാത്ത വിധം സസൂക്ഷ്മമായി ആചരിക്കപ്പെടുന്നു. കുറച്ചു യുവാക്കൾ ജാതിയും മതവും ഒന്നും നോക്കാതെ പ്രേമിച്ചും വീട്ടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെയും അല്ലാതെയും വിവാഹം കഴിച്ച് സുഖമായി ജീവിക്കുന്നു. ഇതിൽ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരുടെ ചുവന്ന മക്കളും കോൺഗ്രസ്സുകാരുടെ ത്രിവർണ്ണ മക്കളും ബി.ജെ.പിക്കാരുടെ കാവി മക്കളും ലീഗുകാരുടെ പച്ച മക്കളും എല്ലാം ഉൾപ്പെടും. അവരിൽ ചിലർ കുട്ടികളെ സ്കൂളിൽ ചേർക്കുമ്പോൾ കുട്ടിക്ക് ജാതിയുമില്ല മതവുമില്ല ഒരു കോപ്പുമില്ല എന്ന് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. കുറച്ച് യുക്തിവാദി യുവാക്കളാകട്ടെ ആരോരുമറിയാതെ സ്വജാതിമത വിവാഹമായാലും പരജാതിമത വിവാഹമായാലും സബ് രജിസ്ട്രാർ ഓഫീസിൽ പോയി സ്പെഷ്യൽ മാര്യേജ് ആക്ട് പ്രകാരം വിവാഹം കഴിച്ച് എല്ലാ മതജീവികളെയും കൊഞ്ഞണം കുത്തി സായൂജ്യരാകുന്നു. അവരുടെ യുക്തി മക്കളെ പള്ളിക്കൂടത്തിൽ ചേർക്കാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ ജാതി ചോദിച്ചാൽ അല്പം കൂടി കടുപ്പിച്ച് ജാതിയുമില്ല ഒരണ്ടിയുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞ് യുക്തിവാദജിഹാദ് വിളിക്കുന്നു! ഇതൊക്കെ നാട്ടിൽ ഇന്ന് സർവ്വസാധാരണമാണ്. ആർക്കും അതൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമേയല്ല! പിന്നെ ആർക്കാണു പ്രശ്നം? പ്രശ്നമില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ പറ്റാത്ത ചില പ്രശ്നക്കാർക്കു മാത്രമാണ് അണ്ടിയിലെ പ്രശ്നങ്ങളത്രയും!
പാറമപ്പറമ്പിൽ ക്രിസ്മസിന് ഹിന്ദു -മുസ്ലിം ചെറുപ്പക്കാർ ഉൾപ്പെടെ സാന്താക്ലോസുമായി വീടുകളിലെത്തുന്നു. മുസ്ലിങ്ങളുടെ പെരുന്നാളിന് ഒറട്ടിയും പോത്തിറച്ചിയും ഹിന്ദുവിൻ്റെയും ക്രിസ്ത്യാനികളുടെയും വീടുകളിൽ സ്നേഹമായെത്തുന്നു. ഓണത്തിന് ഹിന്ദുവിൻ്റ വീടുകളിൽ സദ്യയുണ്ണാൻ ക്രിസ്ത്യാനികളും മുസ്ലിങ്ങളുമെത്തുന്നു. ഓണാഘോഷത്തിനും ഓണക്കളികൾക്കും ജാതിമതഭേദങ്ങളില്ല. ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളിമുറ്റത്ത് ഓണാഘോഷം നടക്കുന്നു. ശ്രീകൃഷ്ണ ജയന്തിക്ക് കുട്ടികൾക്ക് ഒരുങ്ങാൻ ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളിവക മിനി ഓഡിറ്റോറിയം ഫ്രീയായി വിട്ടു നൽകുന്നു. നബിദിന ഘോഷയാത്ര നിഷ്കരുണം തടഞ്ഞു നിർത്തി പള്ളീലച്ഛൻ കുട്ടികൾക്ക് മിഠായി വിതരണം നടത്തുന്നു. ക്ഷേത്രോത്സവഘോഷയാത്രകൾ ചർച്ച് വഴി വന്നാൽ തടഞ്ഞു നിർത്തി നിഷ്കരുണം അച്ഛന്മാർ നാരങ്ങാവെള്ളം നൽകുന്നു. മുസ്ലിങ്ങളുടെ പെരുന്നാളിന് അനുഭാവം പ്രകടിപ്പിച്ച് ഇറച്ചിക്കടകളുടെ മുന്നിൽ ഹിന്ദുവും ക്രിസ്ത്യാനിയും സഞ്ചിയുമായെത്തുന്നു.എല്ലാവരുടെ ആഘോഷവേളകളും എല്ലാമതത്തിൽ പെട്ടവരും ഒരുമിച്ച് കുപ്പികൾ പൊട്ടിച്ച് വിജയിപ്പിക്കുന്നു. ഉത്സവപ്പറമ്പുകളിൽ ഹിന്ദുവും മുസ്ലിമും ക്രിസ്ത്യാനിയും തോളുരുമ്മിയിരുന്ന് കപ്പലണ്ടി കൊറിച്ച് കലാപരിപാടികൾ ആസ്വദിക്കുന്നു. മുസ്ലിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു മരണം നടക്കുമ്പോൾ തമ്മികളും കൊങ്ങികളും കൊങ്കികളും സംഘികളും ഒരുമിച്ച് നിന്ന് ടാർപ്പ കെട്ടുന്നു. ദു:ഖം തീർക്കാൻ ല്ല ലവൻ എത്തുമ്പോൾ എല്ലാരുമൊരേ ഗ്ലാസ്സിൽ നിന്ന് പകർന്നാടുന്നു. കമ്മിയുടെ അളിയൻ കൊങ്കിയും കൊങ്കിയുടെ അളിയൻ സംഘിയുയായി മാറുന്ന അസുലഭ മുഹൂർത്തങ്ങൾ! ഒരറ്റത്ത് ദു:ഖം ഒരറ്റത്ത് അളിയ മഹാസമ്മേളനം! കല്യാണം വന്നാലും പാലുകാച്ചു വന്നാലും അതൊക്കെത്തന്നെ സ്ഥിതി.
അങ്ങനെയുള്ള പാറമപ്പറമ്പിൽ കുത്തിത്തിരിപ്പുകളുമായി വരുന്നവരെ ഇത്തരം അണ്ടിക്കഥകൾ കൊണ്ട് സമാധാനമായി നേരിടുവാൻ ഇനിയുമുണ്ട് നാട്ടിൽ ഭാവനാണ്ടിക്കഥക്കാർ!
മതപണ്ഠിതന്മാരോട് :
അതുകൊണ്ട് പാറമപ്പറമ്പിലെ സ്വാമിമാരോടും ഉസ്താനുമാരോടും പള്ളീലച്ചന്മാരോടും പറയാനുള്ളത് നിങ്ങൾ ആവശ്യമില്ലാത്ത കണ്ടു പിടുത്തങ്ങളൊന്നും നടത്തരുത്. അതൊക്കെ ചരിത്ര ഗവേഷകർ നോക്കിക്കൊള്ളും. മറ്റ് കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളൊക്കെ ശാസ്ത്രജ നാര് നടത്തിക്കോളും. നിങ്ങൾ കുറച്ചു മതപുരാണങ്ങളും സാരോപദേശകഥകളും നർമ്മോക്തികളുമൊക്കെ പ്രയോഗിച്ച് സ്വന്തം തൊഴിലിനോട് നീതി പുലർത്തി ഉദരപൂരണവും നടത്തിക്കൊൾക. ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ ഭിന്നിപ്പുകളുണ്ടാക്കരുത്.
അഡീഷണൽ ഫിറ്റിംഗ്-ഡിഫിയും ഡിംബ്ലി ക്കുറ്റിയും:
പണ്ട് തട്ടാംവിളയിൽ ഏതോ ഡി.വൈ.എഫ്.ഐ പരിപാടിത്ത് കാശ് പിരിക്കാൻ പോകുമ്പോൾ ഒരിടവഴിയിൽ വച്ച് രണ്ടുപേരെ തടഞ്ഞു നിർത്തി പിരിവു വാങ്ങുകയായിരുന്നു. അപ്പോൾ അതുവഴി കാലൻ കുടയുമായി നടന്നുവന്ന ബീഡിത്തൊഴിലാളി അറുപത് കഴിഞ്ഞ സരസനായ ദാമുവണ്ണൻ്റെ മാർഗ്ഗം തടസ്സപ്പെട്ടു. ഗൗരവത്തിൽ ഡി.വൈ.എഫ്.ഐ പ്രവർത്തകരുടെ മുന്നിൽ കാലൻ കുട കുത്തി നിർത്തി ദാ മുവണ്ണൻ പ്രസ്താവിച്ചു; ഡിഫിയായാലും ഡിംബ്ലി കുറ്റിയായാലും നമുക്കിതിലേവഴിനടക്കണംന്ന്! അതുപോലെ കുടയും കുത്തി നിനിന്ന് കുത്തിത്തിരിപ്പൻ കഥാകാരന് പറയാനുള്ളത് മതമായാലും മംബ്ലി ക്കുറ്റിയായാലും പാർട്ടിയായാലും പംബ്ലി ക്കുറ്റിയായാലും മനുഷ്യർക്ക് ഇവിടെ ജനാധിപത്യാവകാശങ്ങൾ എല്ലാം ആസ്വദിച്ച് സമാധാനമായി ജീവിക്കണം.
പറങ്കിമാവുകൾ പോയി പാറമപ്പറമ്പ് റബ്ബർ പറമ്പാകുന്നു:
അതെന്തായാലും മുമ്പ് പറഞ്ഞതുപോലെ സഭക്കാർ പറങ്കിമാവും മറ്റ് ധാന്യങ്ങളുമൊക്കെ വെട്ടിത്തെളിച്ച് പിൽക്കാലത്ത് റബ്ബർ വച്ചു. അങ്ങനെ എവിടെ നിന്നോ വന്ന മഠക്കാർ മാത്രം റബ്ബർ വിറ്റ് പണക്കാരാകേണ്ടെന്ന് പാറമപ്പറമ്പ് നിവാസികളും തീരുമാനിച്ചു. അവരും പറങ്കിമാവും മറ്റ് ഭക്ഷ്യധാന്യങ്ങളുമൊക്കെ വെട്ടിക്കളഞ്ഞ് റബ്ബർ തോട്ടങ്ങളുണ്ടാക്കി. പറിങ്ങണ്ടി പറക്കിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് റബ്ബറണ്ടി പറക്ക് വന്നു. ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഇക്കഥ നിർത്താനും പിടിക്കാനുമൊന്നും പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ഈ പിരാന്തൻ കഥയുടെ ഒടുക്കത്തുടർച്ചയെങ്ങനെയെന്നുവച്ചാൽ ഇപ്പോൾ പാറമപ്പറമ്പ് പരിസരത്ത് രണ്ടു മൂന്ന് അണ്ടിയാപ്പീകളൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇന്നാട്ടിൽ ഇപ്പോൾ ആർക്കും അണ്ടികളില്ല. അണ്ടികളില്ലാത്തതിനെ ചൊല്ലി മൂന്ന് മത വിഭാഗങ്ങൾക്കിടയിലും പ്രത്യേകിച്ച് പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെയില്ല. പാറമപ്പറമ്പിൽ ആർക്കും അണ്ടികളില്ലാത്ത സ്ഥിതിയ്ക്കും ആയതു കൊണ്ട് ഇവിടെ ആർക്കും ദുഃഖമില്ലാത്ത സ്ഥിതിക്കും ഇനി ഈ അണ്ടിക്കഥയുമായി മുന്നോട്ട് പോയിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ! കോവിഡ് പ്രോട്ടോകോളുകൾ പാലിച്ച്
അല്പസ്വല്പം കുശുമ്പും കുന്നായ്മകളുമായിട്ട് ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും വല്ലതുമൊക്കെ കാച്ചിയനത്തിക്കുടിച്ചും പരസ്പരം കൊടുത്തും വാങ്ങിയുംയും സന്തോഷങ്ങളിൽ ഒത്തുകൂടി അർമാദിച്ചും ആപത്തുകളിൽ എല്ലാം മറന്ന് ഓടിയെത്തിയും പാറമപ്പറമപ്പറമ്പുകാർ ജീവിക്കുകയാണ്. മതമേതായാലും മനുഷ്യൻ നന്നാവാതിരുന്നാൽ മതി എന്നു ചിന്തിച്ച് അവർക്കു മേൽ കനൽകോരിയിടാൻ വരുന്നവർ ആരായാലും കടക്ക് പുറത്ത്!
ശുഭാണ്ടി!
തുടർ പ്രവർത്തനങ്ങൾ:
1.ഈ കഥയിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് പേരിടാൻ കഥാകാരന് അണ്ടിക്കുറപ്പില്ലാതെ പോയത് എന്തുകൊണ്ടായിരിക്കും എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അണ്ടിക്കശേഖരിച്ച് അതുകൊണ്ട് ചെറിയൊരു കുറിപ്പെഴുതുക.
2. ഈ കഥയ്ക്ക് ഏതെങ്കിലും സമകാലിക സംഭവങ്ങളുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്നോ ഇല്ലെന്നോ പറയാനുള്ള അണ്ടിക്കുറപ്പ് നിങ്ങൾക്കുണ്ടെങ്കിലും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.
3. അണ്ടി ജിഹാദ് എന്ന പേര് ഈ കഥയ്ക്ക് എത്ര മാത്രം ഉചിതമാണെന്ന്, അല്ലെങ്കിൽ അല്ലെന്ന് അണ്ടിക്കുറപ്പോടെ എഴുതുക.
4. കഥയിലെ ഏതെല്ലാം വരികൾ ഒഴിവാക്കിയാൽ ഈ കഥയ്ക്ക് അണ്ടി ജിഹാദ് എന്ന പേര് മാറ്റിപ്പിടിക്കാനാകും?
5. ഈ കഥയിലെ അശ്ശീല പദങ്ങളും ദ്വയാർത്ഥ പ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കി ജിഹാദ് വിളിച്ച് കഥാകാരനെ സംസ്കാര ചിത്തനാക്കുക.
6. ഈ കഥയിലെ ഹിന്ദു -മുസ്ലിം ജന്മിമാർ തമ്മിലുള്ള അന്തർധാരകളിൽ അന്തർലീനമായിരുന്ന നിഗൂഢതകളെ കണ്ടെത്താൻ പറപ്പറമ്പിലേക്ക് ഒരു ചരിത്ര പഠനയാത്ര നടത്തി കിട്ടുന്ന വിവരങ്ങൾ യൂട്യൂബ് ചാനൽ തുടങ്ങി പുറത്തുവിടുക.
7. അന്തവും കുന്തവുമില്ലാത്ത ഈ കഥ പെട്ടെന്ന് നിർത്തിപ്പോകാൻ കഥാകാരൻ കണ്ടെത്തിയ കുതന്ത്രം എന്ത്?
8. മഠത്തിലെ ഒളിച്ചോടിയ പരിചാരകയും ഡ്രൈവറും എവിടെയുണ്ടെന്ന് വർഷങ്ങളോളം ആരും അറിയാതെ പോയത് എന്തുകൊണ്ട്?
9. ഗൂഗിളിൽ തിരഞ്ഞ് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ അണ്ടികളുടെ മാങ്ങയോടുകൂടിയുള്ള ചിത്രങ്ങൾ ശേഖരിക്കുക.
10. ഈ കഥയിലെ സദുദ്ദേശ സന്ദേശങ്ങളെ തമസ്കരിച്ച് നിർദ്ദോഷമായ ആക്ഷേപ-ഹാസ്യവിമർശനങ്ങളെ മാത്രം കുത്തിപ്പൊക്കി കുത്തിത്തിത്തിരിപ്പുമായി വരുന്ന കുത്തിക്കഴപ്പുകാർക്കെതിരെ സമാധാനപരമായി സെമിനാറുകളും വെബിനാറുകളും സംഘടിപ്പിക്കുക.
11. ഈ കഥയിലെ അശ്ലീലച്ചുവയുള്ള വാക്കുകളും വാചകങ്ങളും ദ്വയാർത്ഥപ്രയോഗങ്ങളും അടർത്തിയെടുത്ത് വികസിപ്പിച്ച് ഒരു അശ്ലീല പുസ്തകം തയ്യാറാക്കി ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് വായിക്കുക.
12. ഈ കഥ ആദ്യന്തം മസ്സിലുപിടിച്ചിരുന്ന് വായിച്ച് അവൻ്റെയൊരു തൊലിഞ്ഞ അണ്ടിക്കഥ എന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചവർക്ക് രോഗാവസ്ഥ സ്വയം മനസ്സിലാക്കി ഊളമ്പാറ നിന്ന് റഫറൻസ് വാങ്ങിയോ അല്ലാതെയോ വല്ലവത്തിക്കാനിലോ അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിലോ നേപ്പാളിലോ ഇസ്രായേലിലോ എത് ഉഗാണ്ടിയിലോ പോയി ചികിത്സയും മനോസുഖവും തേടാവുന്നതാണ്.
13. ഈ കഥയിലെ കുറ്റങ്ങളും കുറവുകളും കണ്ടു പിടിച്ച് പരിസര പുസ്തകത്തിൽ എഴുതുക.
14. ഈ കഥ വായിച്ച് ആയുസ്സിൻ്റെ അല്പസമയങ്ങൾ വൃഥാവിലാക്കിയതിൽ കുന്തിച്ചിരുന്ന് കുണ്ഠിതപ്പെടുക!
15. കൂടുതൽ തുടർ പ്രർത്തനങ്ങൾ സ്വയം കണ്ടെത്തി ചെയ്യുക.
ഒന്നൂടെ ശുഭാണ്ടി!
